Anlatmaya gerek kalmadan seni anlayan,hisseden insanlar vardır.Bize iyi gelen o insanlar uzaktadır ve senin en çok o insanlara ihtiyacın vardır. Hevesinin tamda kursak denilen o lanet olası yerde kalmasına da alışığızdır aslında; Amerika'yı 2.kez keşfe kalkışmak değildir yani bu..Daha yapacak,yaşayacak,konuşacak çok şey varken içi yarım kalmışlıklarla dolu insanlarız ya biz hep bu yüzden işte dilimizden "neyse.. " düşer sadece. Eskisi kadar güçlüde değilizdir artık hiçbir şey,hiç kimse için adım atmak,kolunu kaldırmak, tek kelime dahi etmek gelmez içinden. " Seni özleseydi zaten yanında olurdu"larla günleri bitirmeye çalışırız. Gün herkese 24 saatken senin için bitmek bilmez,geçmez gibi gelir vakit, eskiden nasıl geçtiğini anlayamadığın hani..
Birde özlediğini bildiğin halde yanında olamadığın, yanında olamayan insanlar vardır sarılmaya en çok ihtiyaç duyduğun.İşte birtek onlar için umudun tükenmemiştir hala " hayalini kurduğumuz ne varsa birgün olur elbet"ler birirktirirsin onlar için..
Bundan başka da umuda dair tek bir yaprak yeşermez içinde artık..

"Selam yalnızlık, ben geldim ! "

 İçinde dehşet acı barındırır. Umutsuzluk, kaybediş, direniş, kızgınlık,kırgınlık ve cevapsız binlerce soru ve acabalar barındırır. Neden mi anlatıyorum ? Canım acıyor canım. Kızgınım arkadaşım, hemde çok. İster ego olsun adı ister bencillik ama benim gibi neşe dolu ve sadece senin eksenin etrafında dönen bir insanla da mutlu olamayacaksan sen asla mutlu olamazsın bunu bilmene rağmen yok oluşuna, bitişine kızgınım !